Bynajmniej Acordes

E                    F#m
Trudno nie wspomnieć w opowiadaniu
G#                 C#
Choćby najbardziej pobieżnym,
F#m     B        G#       C#
Że się spotkali pan ten i pani
F#m        E
W pociągu dalekobieżnym 
               C#
Ona - na pozór duży intelekt,
F#m               E
On - jakby trochę mniej,
E                 B           C#
Ona z tych, co to pragną zbyt wiele,
F#m
On szeptał jej:
E
Za kim to, choć go wcześniej nie znałem,
Przez ciasny peron się przepychałem?
A                       C#
Za Panią, bynajmniej za Panią
F#m                 D
Przez kogo płonę i zbaczam z trasy,
Bm              B
Czyniąc dopłatę do pierwszej klasy?
D            C#                B
Przez Panią, bynajmniej przez Panią!
E
Byłem jak wagon na ślepym torze,
Pani zaś cichą stać mi się może
A                                   C#
Przystanią, bynajmniej, przystanią
F#m                 A
Mówię, jak czuję, mówię, jak muszę,
E                    C#
Gdzie Pani każe - tam z chęcią ruszę
F#m        B          E
Za Panią, bynajmniej za Panią!
E                F#m
Ta pani tego pana niszczyła
G#                   C#
Przez cztery stacje co najmniej,
F#m       B        G#       C#
Zwłaszcza złośliwie zaś wyszydziła
F#m           E
Użycie słowa "bynajmniej" 
                     C#
A on - cóż, w końcu nie był zbyt tępy,
F#m      B           E
Cokolwiek przygasł - to fakt,
F#m    B       G#        C#
Jednak ogromne zrobił postępy,
F#m           B
Mówiąc jej tak:
E
Człowiek czasami serce otworzy 
Kto go wysłucha? Kto mu pomoże?
A                            C#
Nie pani, bynajmniej nie pani
F#m                    Bm
I kto, nie patrząc na tę zdania składnię,
Bm                  B
Dojrzy, co człowiek ma w sercu na dnie?
D           C#        B
Nie pani, bynajmniej nie pani
 
E
Dla pani, proszę pani, wszystko jest proste:
Myśli są trzeźwe, słowa są ostre
A                            C#
I ranią, cholernie mnie ranią!
F#m                A
I wiem, że jeśli szczęście dogonię,
E                             C#
W cichej przystani kiedyś się schronię,
F#m                 B          E
To nie z panią, bynajmniej nie z panią!
E                    F#m
Trudno nie wspomnieć w opowiadaniu,
G#                 C#
Które jest prawie skończone,
F#m       B        G#           C#
Że gdy rozstali się ten pan z panią,
F#m               E
Szedłem za nimi peronem 
                    C#
I wówczas - tego, co się zatliło
F#m           E
I uleciało w dal,
E                 B       C#
Przez małą chwilę mi się zrobiło
F#m
Bynajmniej żal
 
 
 
--
piotr maksymiuk
X